Nadenken, dromen, fantaseren. Je kunt het een hobby van mij noemen. Denken over het leven, over het universum, al die mystieke geheimen, daar kan ik uren over mijmeren. En als ik dat universum bestudeer dan wil ik dat ook koppelen aan mijn leven hier op aarde. Want alleen met je hoofd in het mystieke zitten dat gaat ook vervelen want dit is toch de plek waar we leven.
Hebben we wel controle over het leven? Hebben we invloed op ons leven? Of wordt het leven voor ons bepaald? En door wie dan? Mijn Hoofd en Ajna centrum op volle toeren, precies waar ze voor bedoeld zijn. Twee centra’s die gemaakt zijn om geïnspireerd te worden, te onderzoeken, te ervaren en om mee te spelen. Echter wanneer je die centra ook gebruikt om beslissingen te maken, dan vragen we te veel van deze centra en zul je merken dat deze beslissingen je niet brengen waar je graag wil zijn.
Alles is energie en wij zijn daar een onderdeel van. De universele energie reageert op onze wensen en de wet van de aantrekkingskracht spiegelt onze wensen en overtuigingen waardoor wij onze eigen realiteit ervaren. Binnen Human Design wordt het mooi uitgelegd dat alles al bepaald is en we alleen de flow van het universum hoeven te volgen.Alsof we in een voertuig zitten wat ons door het leven leidt. Het enige wat wij met ons brein hoeven te doen is achterin dit voertuig te gaan zitten en ons rond te laten rijden, genietend van de omgeving, dromend en fantaserend.
Dit is alleen makkelijker gezegd dan gedaan. We hebben ons brein een grotere rol gegeven de afgelopen jaren dan nodig was. We analyseren alles en beslissen ook met ons hoofd. Terwijl we dit beter vanuit ons unieke bodygraph kunnen doen.
Hoe is dat voor jou? Zit jij rustig achterin de auto en laat jij jouw chauffeur de route bepalen of tik jij je chauffeur telkens op zijn schouder om met hem in discussie te gaan over welke kant hij op moet gaan? Ik moet mezelf toch nog heel vaak inhouden hoor, om die chauffeur niet bij te sturen. Ik heb soms vraagtekens bij de keuzes die hij maakt. Linksaf bij dit kruispunt, nee, nee roept mijn brein dan soms, dat is niet de juiste afslag, dat wil ik niet of daar wordt ik bang van. Ik kan het soms niet laten me met de weg te bemoeien. Maar de realiteit is dat mijn brein eigenlijk te weinig capaciteit heeft om te kunnen overzien wat die weg allemaal voor moois in petto voor mij heeft. Mijn ervaringen uit het verleden en mijn conditionering door die ervaringen beinvloeden mijn beeld van de situatie en daar trek ik soms verkeerde conclusies uit. Ik merk dat wanneer ik de situatie probeer te beinvloeden de weg die we nemen er een met veel hobbels en obstakels is.
Dus oefen ik mezelf om achterin te blijven zitten en mezelf erin te trainen om te vertrouwen en mijn brein te gebruiken om telkens te genieten van de plekken waar mijn chauffeur mij brengt. En telkens weer verbaas ik me erover hoeveel kadootjes ik ontvang wanneer ik me er niet mee bemoei. Dit is volgens mij een levenslange oefening. En perfect zal ik er niet in worden, dat is ook niet mijn doel. Maar bewust in ieder geval elke dag een beetje meer.
In deze blogs neem ik jullie mee in mijn experiment, en wie weet voel je hierdoor nieuwsgierigheid naar je eigen persoonlijke Design. Wil je weten hoe Human Design jouw leven kan veranderen? Boek dan een reading via mijn website en laten we samen duiken in de wijsheden die hierin voor jou klaar liggen
0 reacties